In de vastentijd laten mensen zich inspireren door de campagne van Broederlijk Delen. Deze organisatie mag dit jaar 60 kaarsjes uitblazen. Hun motto is in al die jaren niet veranderd: 'Delen doet goed'.

Nu meer dan ooit. Broederlijk Delen focust op projecten op het platteland en pakt ongelijkheid aan. Achteraan in de Sint-Martinuskerk kan je een greep zien uit de affiches van de 60 afgelopen jaren.

In 'normale tijden' houdt de parochie jaarlijks twee collectes ten voordele van Broederlijk Delen. Dit jaar is dat om welbekende redenen niet mogelijk. Daarom staat er achteraan in de kerk, in een deelkast, een kartonnen spaarpot waarin een bijdrage kan gedeponeerd worden.

Delen met mensen dichtbij

Dit jaar roept de Sint-Martinusparochie zelfs op tot 'dubbel delen'. Niet alleen met mensen veraf, maar ook met mensen dichtbij. De coronapandemie heeft de ongelijkheid en de armoede doen toenemen, ook in ons eigen land.

Organisaties die voedselpakketten uitdelen, hebben de vraag ernaar sterk zien toenemen en merken ook dat er heel wat 'nieuwkomers' zijn. Onder de nieuwe cliënten zijn er heel wat tijdelijk werklozen.

Mannen en vrouwen, jong en minder jong, die noodgedwongen thuis zitten door corona. Mensen die het normaal wel goed hebben, maar die door deze crisis in de miserie zijn geduwd.

Tijdens deze vastentijd worden in de Sint-Martinuskerk in Olen volgende producten ingezameld:

- rijst, pasta - choco, confituur - koffie, thee, suiker - groenten in glas - groenten in blik - fruit in glas - fruit in blik - zeep, shampoo, tandpasta.

De kerk is op zondag open van 9.00 uur tot 12.00 uur. Op paaszondag zijn er 5 paasvieringen: om 8.00 uur, 9.00 uur, 10.00 uur, 11.00 uur en 12.00 uur. Er zijn in elke viering 15 personen toegelaten (kinderen jonger dan 12 jaar niet meegeteld).

Wie aanwezig wil zijn in één van deze paasvieringen, dient op voorhand telefonisch te reserveren op het nummer 0473 41 19 99 van Cis Marinus (vanaf maandag 29 maart). Voor en na de vieringen zullen er door de vormselcatechese potjes met paasbloemetjes te koop aangeboden worden, aan de prijs van 3 euro.

Cruz de Ferro <  Santiago de Compostela

Op de weg naar Santiago de Compostela staat, op een col bij het dorp Foncebadòn, een lange paal met daar bovenop een ijzeren kruis (cruz de ferro). Dat staat er al sinds het begin van de elfde eeuw. Aan de voet van het kruis ligt een enorme stapel stenen.

Wie de eerste steen daar gelegd heeft, is niet bekend en ook niet waarom hij of zij dat gedaan heeft. Heel veel pelgrims brengen van thuis uit een steen mee, leggen die op de stapel en houden zo een eeuwenoud ritueel in stand.

De steen is symbool voor de zonden of de zorgen waarmee hij/zij al lang rondloopt. Met het achterlaten van de steen maakt de pelgrim zich vrij van het probleem.

Valla de Ferro

Tegen de muur van de Sint-Martinuskerk in Olen, rechts naast de ingang, staat een ijzeren hek (halla de ferro) met daarop een spandoek. Op dat hek hangen houten kruisjes.

Wie het eerste daar gehangen heeft, is bekend en ook waarom hij dat gedaan heeft. Het parochieteam nodigt mensen uit om daar een eigen, zelfgemaakt kruisje op te hangen (maximum 25 centimeter hoog; bindddraad is ter plaatse ter beschikking, onderaan het hek).

Dat kruisje mag symbool zijn van hetgeen ons op dit ogenblik zorgen baart. Een kruis is het universeel symbool van het lijden, maar Pasen zegt ons dat het kruis niet het einde is, niet het laatste woord heeft. Na Goede Vrijdag volgt Pasen. Alles komt goed.'